Japonica Camellia

Kamelyamız, eşime hediye geldi. İlk önce ne yapacağımı, onu nasıl yerleştireceğimi bilemedim. Toprağa dikmek istemedim zira yerini sevip, sevmeyeceğinden emin olamadım. Ayrıca, kış şartlarına dayanamayabilirdi. Bu yüzden saksıda bırakmaya karar verdim. Sadece bir parça daha büyük bir saksı ile değiştirmek ile yetindim.

Koyacağım yer önemli idi, direkt güneş ışını istemediği ama aydınlık mekanları sevdiğini öğrendim. Öyle bir yer olmalı idi ki, yaz kış oradan buraya değiştirmeyip, istediği ortamı vermeliydim. Olabildiğince yerinin sabit olmasını istedim. Ve sonunda kuzey batı cephesine bakan camekanlı giriş kapımızın önü kamelyanın mekanı oldu. Sabah ve öğle güneşi almıyor, akşam üzeride güneş yakınlarından okşayarak geçiyor, bu da kamelyanın çok hoşuna gitti. Kışın da camekan içinde soğuktan korunuyor, bir nevi sera gibi.

Kışın çiçekleri tomurcuklanmaya başladı, uzunca bir süre tomurcuk halinde kaldılar, tam bunlar herhalde hiç çiçek açmayacak derken muhteşem çiçeklerini verdi ve kapımızın önü adeta bir cennet bahçesi oldu.



Çiçekler uzunca zaman kalıyorlar, renkleri bir harika. Yaprak yaprak dökülmek yerine birden olduğu formu hiç bozmadan kendilerini yerlere atıyorlar, tabii onları toplamak işin bir parça acı yanı, insan hep oldukları yerde kalsınlar istiyor.

Yaklaşık beş günde bir toprak ıslanıncaya kadar suluyorum. Şu anda halinden memnun, yaprakları sağlıklı ve yeşil, gelecek sene açmayı bekliyor.

 Haziran 2016

Toprağa vermeye kıyamadım, saksıda olur dedim ama bu sefer bilenleri dinledim, okudum ki kamelya soğuya dayanıklı bir bitki ama aşırı güneşe maruz kalmaması gerekiyor. Saksıda büyümeyecekti ve ben onun heybetli kocaman bir kamelya olmasını arzuluyorum. Bu sebeb ile kamelyamızı, bu yaz başında bahçede oturduğumda görebileceğim ve yazında sadece sabah güneşi olan bir alanda toprağa verdim. Sanırım yerini sevdi, açık yeşil, yeni yaprakları çıkmaya başladı bile. Böylece ben de onu her an görebiliyor ve gelip geçerken elimin altında sevebiliyorum.

Mart 2017

Camellia çiçek açmaya başladı, sert geçen kışın ardından onun kırmızı muhteşem çiçeklerini görmek baharın gelişini müjdeliyor ve insana yaşam sevinci veriyor.

Nar Ağacı

Bu sene Mayıs ayında iki senedir saksıda büyüyen nar ağacı fidanımı, kendi bahçemde artık yer kalmadığı için bahçe kapısının baktığı sitenin bahçesine diktim.

Babam Ayvalık’ta ki kendi bahçesindeki nar ağacından fide yapıp vermişti, ben de onu mevsim şartlarına göre yazın bahçede, kışın ise kış bahçesine taşıyarak bu zamana kadar baktım.

Saksıda epey haşmetli ve kocaman görünüyordu, dikilince küçücük kaldı. Büyüyüp, meyve verdiği günleri görmek güzel olacak.

Nar Ağacımın Topraktaki İlk Yazı (2015)

Nar ağacım büyüyor. 

Mayıs 2016

Haziran 2019 Bu sene ilk defa nar yiyeceğiz sanırım, zaman ne çabuk geçti küçücük olan narım ne kadar da büyüdü ve ilk defa bu sene üstünde bir sürü çiçeği var, bu da demek oluyor ki eğer büyük bir sorun olmaz ise bol bol nar yiyeceğiz, suyunu sıkıp içeceğiz ve ilk defa bahçemizin, emeğimizin meyvesini koparacağız, çok heyecan verici.

Haziran 2019